“အက်ဳိးရွိေသာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့နည္း၊ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရေသာအက်ဳိး၊ သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၊၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲ”

“အက်ဳိးရွိေသာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့နည္း၊
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရေသာအက်ဳိး၊
သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၊၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲ”
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
“သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၊၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲ”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ မိမိထက္ တစ္ေန႔၊ တစ္ရက္၊ 
တစ္နံနက္မွ် အသက္ႀကီးသူမ်ား၊ အက်င့္သိကၡာ
ျမင့္ျမတ္သူမ်ား၊ ေလာကီဂုဏ္၊ ေလာကုတၱရာ 
သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ္ႀကီးမားသူမ်ားကို 
ရုိေသကိုင္းညြတ္ေလ့ရွိ၊ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾကေလသည္။
အထူးသျဖင့္ သီတင္း၀ါလကြၽတ္သည့္အခါ အသက္သိကၡာ 
ဂုဏ္၀ါၾကီးသူမ်ား၊ မိဘဘုိးဘြားေဆြမ်ဳိးမ်ား၊ဆရာသမားမ်ားကို 
အ၀တ္အစား ၊ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ 
သြားေရာက္ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾကသည္။ 
ဤသို႔ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကျခင္းမွာ
ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ - ပူေဇာ္ထုိက္သူ ပုဂၢိဳလ္မွန္တို႔ကို 
ပူေဇာ္ရျခင္းသည္လည္း မဂၤလာမည္၏ဟု ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ မဂၤလာတရားေတာ္ႏွင့္အညီ 
ျပဳလုပ္ၾကေသာ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈပြဲတစ္ပြဲပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲသည္ 
ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ကပင္ သာသနာေတာ္တြင္း၌ 
ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည့္ ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ 
သာသနာေတာ္ စတင္ေရာက္ရွိခ်ိန္ကပင္ 
စတင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆရေပမည္။

“ပ၀ါရဏပြဲမွ စတင္လာခဲ့”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တုိ႔အား 
ပ၀ါရဏာကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ ပ၀ါရဏာ၏ အဓိပၸာယ္မွာ
“ဖိတ္ၾကားျခင္း” ျဖစ္သည္။ 
“သံဃံ ဘေႏၲပ၀ါေရမိ ဒိေ႒န ၀ါ သုေတန ဝါ 
ပရိသကၤာယ ၀ါ ၀ဒႏၲဳ မံ 
အာယသၼေႏၲာ အႏုကမၸံ ဥပါဒါယ၊ ပႆေႏၲာ ပဋိကရိႆာမိ”-

“အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္သည္ သံဃာေတာ္ကို 
ဖိတ္မႏၲက ျပဳပါသည္။ တပည့္ေတာ္၏အျပစ္ကို 
ျမင္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ၾကားလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွားသံသယရွိလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ 
တပည့္ေတာ္ကို သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာအားျဖင့္
ဆံုးမေျပာဆုိၾကပါဘုရား။အရွင္ဘုရား ဆံုးမသည့္အတုိင္း 
တပည့္ေတာ္မွာ အျပစ္ရွိေနသည္ဟု ေတြ႕ျမင္ရလွ်င္ 
တပည့္ေတာ္ ျပဳျပင္လုိက္နာပါမည္ ဘုရား”
ဟု သံဃာေတာ္တုိ႔ထံ ဖိတ္မႏၲကျပဳၾကရသည္။ 

ဤအစဥ္အလာသည္ လြန္စြာ အဆင့္ျမင့္၍ 
ေကာင္းျမတ္လွေသာ အစဥ္အလာေကာင္း တစ္ခုပင္ 
ျဖစ္ေပသည္။ ပ၀ါရဏာဖိတ္ပြဲကို သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ 
သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔၌ မျဖစ္မေန ျပဳလုပ္ၾကရသည္။ 
သံဃာအခ်င္းခ်င္း တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး မေထရ္ႀကီးက 
မေထရ္ငယ္ကို ဖိတ္ရသည္။မေထရ္ငယ္က မေထရ္ႀကီးကို 
ဖိတ္ရသည္။ သီတင္းသံုးေဖာ္ခ်င္း တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး 
အက်ိဳးရွိရွိေျပာဆုိဆံုးမႏုိင္ရန္ ရည္သန္၍က်င္းပၾကသည္။ 
ေစတနာမွန္ျဖင့္ ဆုိဆံုးမျခင္း ေထာက္ျပျခင္းသည္ 
အမွန္တရားကို လက္ခံသူတုိ႔အတြက္ လြန္စြာတန္ဖုိးရွိလွသည္။

ဤ ပရဏာဖိတ္ပြဲကို အတုယူ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ 
သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲကို 
ထည့္သြင္းခဲ့ၾကသည္။ မိမိတုိ႔၏ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ 
မေနာကံတုိ႔ျဖင့္ ျပစ္မွားမွဳတုိ႔ကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါရန္ 
ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ၾကသည္။ 
လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရဟန္းေတာ္တုိ႔သည္ 
၀ါမဆုိမီ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား လာေရာက္ဖူးေျမာ္ျပီး 
ကမၼ႒ာန္းတရားမ်ားကို ေတာင္းယူၾကကာ ၀ါဆုိမည့္
အရပ္မ်ားသို႔ ႂကြေရာက္ၾကသည္။ 
၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းတရားကို 
ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကျပီး သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔တြင္ 
အခ်င္းခ်င္း ပ၀ါရဏာပြဲက်င္းပကာ ဘုရားရွင္အား ဖူးေျမာ္ရန္ 
ေရာက္လာၾကသည္။ မိမိတုိ႔ ရရွိခဲ့ေသာ တရားထူးမ်ားကို 
ေလွ်ာက္ထားၾကၿပီး ဓမၼပူဇာျဖင့္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကသည္။

ဤအစဥ္အလာကိုအတုယူ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔သည္
သီတင္းကြၽတ္သည့္အခါ သက္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ားအား 
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကရသည့္ ဓေလ့ထံုးစံ အေကာင္းတစ္ခုကို
တီထြင္ခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား
ေပါင္းစံုတုိ႔သည္ ထုိဓေလ့ထံုးစံေကာင္းကို ယေန႔ထိ
လုိက္နာၾကလ်က္ သီတင္းကြၽတ္သည့္အခါ ရြာဦးေက်ာင္း 
ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ႏွစ္ဘက္မိဘဘိုးဘြားမ်ား၊ 
ဆရာသမားမ်ား၊ သက္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ား၊ 
ၿမိဳ႕ရြာ ရပ္ကြက္ရွိ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားအား ျမန္မာမုန္႔၊ 
ႏုိင္ငံျခားမုန္႔စေသာ မြန္ျမတ္သည့္ အစားအေသာက္မ်ား၊ 
ပုဆုိး၊ အက်ႌ၊ပု၀ါစေသာ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ 
ေဆး၀ါးပစၥည္းမ်ားျဖင့္ မိမိတုိ႔ အင္အားအလုိက္
ထုိက္သလုိ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ ရွိၾကသည္။

ဤေကာင္းျမတ္ေသာ အစဥ္အလာေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ 
ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕ရြာအလုိက္ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲမ်ား၊ 
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက အာစရိယပူေဇာ္ပြဲမ်ား၊
စာေပပညာရွင္ပူေဇာ္ပြဲ စသည္တို႔ကို အခမ္းအနားျဖင့္ 
စနစ္တက် စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္စြာ ကန္ေတာ့ပူေဇာ္ေသာ
အေလ့အထတစ္ရပ္ ထြန္းကားလာသည္။ 
ဘုရားေဒသနာေတာ္လာ ပူေဇာ္နည္းႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ 
“အာမိသပူဇာ၊ ဓမၼပူဇာ” တုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသျဖင့္ 
တရားႏွင့္လည္း ညီၫႊတ္ၿပီး ရရွိသူတုိ႔အတြက္လည္း
အက်ဳိးရွိကာ ၊ ပူေဇာ္သူတို႔အတြက္လည္း 
ကုသုိလ္မဂၤလာ တုိးပြားၾကေပသည္။ 

“ပူေဇာ္သည္” ဟု အဓိပၸာယ္ရေသာ “ပူဇာ” ဟူေသာ 
ပါဠိပုဒ္ကို “သကၠေရာတိ၊ ဂရုံကေရာတိ၊ မာေနတိ၊ 
ပူေဇတိ၊ အပစိယတိ” - ဟု ဖြင့္ျပေတာ္မူခဲ့သည္။ 
ေကာင္းစြာျပဳျခင္း၊ အေလးအျမတ္ျပဳျခင္း၊ 
ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း ဟု အက်ယ္ဖြင့္ျပခဲ့ေပသည္။

“အေကာင္းဆံုး ပူေဇာ္ျခင္း”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
၀တၱဳပစၥည္းတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ 
“အာမိသပူဇာ”ျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညႊန္ခ်က္ တရားေတာ္အတုိင္း
လုိက္နာ က်င့္ၾကံေသာအားျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ 
“ဓမၼပူဇာ” ျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရား ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူေသာ
ပူေဇာ္ျခင္းမွာ “ဓမၼပူဇာ” ျဖစ္သည္။
“ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမကို လုိက္နာက်င့္ၾကံျခင္း၊
မိဘ၊ ဆရာသမားတုိ႔၏ ၾသ၀ါဒကို လုိက္နာက်င့္ၾကံျခင္း”
စသည္တုိ႔ကို “အေကာင္းဆံုး ပူေဇာ္ျခင္း”မည္ေပ၏။

“အက်ဳိးရွိေသာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့နည္း”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
မိဘဘိုးဘြားဆရာသမားမ်ားကို ပူေဇာ္
ကန္ေတာ့ၾကသည့္အခါ အက်ဳိးတရား အျပည့္အ၀
ရရွိေစရန္ အတြက္ေအာက္ပါအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ရေပမည္။

(၁)။သဟတၱာ ေဒတိ= အပူေဇာ္ခံ ပုဂၢိဳလ္လက္သို႔အေရာက္
ကိုယ္တုိင္လက္ ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ကိုင္၍ ေပးလွဴပါ၊
(၂)။သကၠစၥ ဒါနံ ေဒတိ - ရုိေသေလးစားစြာလွဴပါ၊
(၃)။မလွဴဒါန္းမီ “ငါးပါးသီလ” စသည္ကို 
ႀကိဳတင္ေဆာက္တည္ၿပီးမွ လွဴဒါန္းပါ၊
(၄)။ဓမၼပူဇာအေနျဖင့္ ေရွးဦးစြာ ဘုရားရွင္အား 
ဂုဏ္ေတာ္ကို ရည္မွန္းရွိခိုးဦးခ်ၿပီးမွ လွဴပါ၊
(၅)။မိမိကနိမ့္ရာတြင္ေနၿပီး အပူေဇာ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ား၏
သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဂုဏ္ တုိ႔ကို အာရုံျပဳ၍ ရွိခိုးဦးခ်ပါ။
ၾသကာသျဖင့္ ကန္ေတာ့၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ပါ။

“ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရေသာအက်ဳိး”
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရေသာအက်ိဳးမွာ မ်ားျပားလွပါသည္။
✤ေလာကေရးမွၾကည့္လွ်င္-
- တန္ဖုိးရွိေသာ ၾသ၀ါဒမ်ားကို နာၾကားရျခင္း၊
- ပညာရွိတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း၊
- လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားျခင္း 
စသည့္အက်ဳိးတုိ႔ကို ရရွိပါသည္။

✤ဓမၼေရးရာမွ ၾကည့္လွ်င္-
အသက္ရွည္ျခင္း၊အဆင္းလွျခင္း၊ 
ခြန္အားႀကီးျခင္း၊ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မး္သာျခင္း၊
ဥာဏ္ပညာႀကီးမားျခင္း၊
ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးမားျခင္းစေသာ
အက်ဳိးတရားမ်ားကို ရရွိႏုိင္ပါသည္။

“ဒါန မဂၤလာ၊ ဂါရ၀နိ၀ါတ မဂၤလာ၊ ကတညဳတ မဂၤလာ၊
ေသာ၀စႆတာ မဂၤလာ” စေသာ မဂၤလာတရားေတာ္
တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန သဗၺတၳ 
မပရာဇိတာ စေသာ မဂၤလာအက်ဳိးျပ ေဒသနာေတာ္အရ
ေျပာဆုိ ၾကံစည္ ေဆာင္ရြက္သမွ် ေအာင္ျမင္ရျခင္း၊
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္း၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ
က်န္းမာခ်မ္းသာျခင္း စေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကို 
ရရွိခံစားႏုိင္ေပသည္။

“အသက္ရွည္ေဆးႀကီး”
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
အာယုဝၯနသတုိ႔သားဝတၳဳ၌ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအား 
ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း ၊ ရုိေသေလးစားျခင္း၊ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးျခင္း
တို႔ကို အျမဲတေစ ျပဳလုပ္ေသာသူသည္ အသက္ရွည္ျခင္း 
စေသာ အက်ိဳးတရားေလးပါးကို ရရွိႏုိင္သည္ဟု 
ေဟာေတာ္မူခဲ့သည္။

❖ကန္ေတာ့ ပူေဇာ္ရေသာ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ငယ္ငယ္
ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ေသေစႏုိင္သည့္ အကုသိုလ္ကံကိုပင္ 
ပယ္ေဖ်ာက္၍ အသက္ ၁၂၀-ထိပင္ ရွည္ေစခဲ့သည္။

❖သက္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ားအား ရုိေသေလးစားသူမ်ား၊
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ သူမ်ားသည္ ဥပေစၧဒကကံျဖင့္ မေသႏုိင္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အသက္ရွည္လုိသူတုိင္း အစဥ္ အလာေကာင္း
တစ္ရပ္ျဖစ္သည့္ သက္ႀကီး၀ါႀကီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့မွဳတုိ႔ကို 
ထာ၀စဥ္ ျပဳလုပ္သင့္သည္။

❖သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားအား ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္းသည္
အျပစ္ကို ပေပ်ာက္ေစႏုိင္သည္။ သတၱ၀ါမွန္သမွ် 
သံသရာခရီးသည္ မ်ားခ်ည္းသာ ျဖစ္ၾကသျဖင့္ 
အတိတ္ဘ၀မ်ား၌ျဖစ္ေစ၊ ယခုဘ၀၌ျဖစ္ေစ၊ 
ကိုယ္ႏွဳတ္ႏွလံုး သံုးပါးတုိ႔တြင္ တစ္ပါးပါးျဖင့္ 
ျပစ္မွားခဲ့မႈမ်ား ရွိႏုိင္ၾကသည္။

❖အကယ္၍ ကန္ေတာ့ေတာင္းပန္မႈ မျပဳခဲ့ေသာ္ သံသရာ
ရန္ညိဳးႀကီးအျဖစ္ ပါသြားတတ္သည္။ သံသရာတေလွ်ာက္
လက္စားေခ်၍မဆံုး၊ အမုန္းသံသရာလည္ေနတတ္သည္။
ႀကီးေလးေသာ အဆိုးဆံုးေသာ အျပစ္မ်ားကို 
ကန္ေတာ့ျခင္းျဖင့္ ပေပ်ာက္ႏုိင္သည္။

❖ “ေသာေရယ် သူေဌးသား၀တၳဳ”၌ “အရွင္မဟာကစၥည္း”
ကို ျပစ္မွားမိ၍ ေယာက္်ားဘ၀မွ မိန္းမ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ အရွင္ျမတ္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့လုိက္သျဖင့္
ေယာက္်ားဘ၀ ျပန္ေရာက္ကာ “ရဟႏၲာ”ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကအက်ဳိး၊တမလြန္အက်ဳိးမ်ား ရရွိႏုိင္
သည့္အျပင္၊ အျပစ္ႀကီးငယ္တုိ႔ကို ပေပ်ာက္သြားေစႏုိင္သည့္
ဓေလ့ေကာင္း၊အက်ဳိးရွိေသာ အစဥ္အလာေကာင္း 
တစ္ခုျဖစ္သည့္ သီတင္းကြၽတ္ သက္ႀကီး၀ါႀကီး 
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲမ်ားကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအေနျဖင့္ 
အစဥ္ထာ၀ရ ထိန္းသိမ္းထားရေပမည္။ ။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association】
[“လြတ္လပ္စြာ Share ႏုိင္ပါသည္။
ေပ့ခ်္မ်ားအေနျဖင့္၊ Blog မ်ားအေနျဖင့္ 
share မည္ဆိုရင္ စာေရးသူ ဆရာေတာ္ အမည္နဲ႔
စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association ကို 
credit ေလးေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။”]
(✦“ရုိးသားမႈသည္ တခါတရံ၌ ရွံဳးနိမ့္ေစတတ္၏။
သုိ႔ေသာ္ တစ္သက္လံုးကား
လိပ္ျပာလံုေစေတာ့၏။။”✦)

【ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရသာသနာေရး၀န္ႀကီး
႒ာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အဆင့္ျမင့္စာအုပ္ 
ႏွာ 368-372 မွ - ေကာက္ႏွဳတ္ကူးယူပူေဇာ္မွ်ေဝပါသည္။】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm