" မိမိကိုယ္ကို တည္ေဆာက္မယ္ "
••••••••••••••••••••••••••••••••••••
တစ္ခါတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ၊ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းမွာ သတင္းသံုး ေနပါတယ္ ၊ ညခ်မ္းေရာက္ေတာ့ ရွင္ရာဟုလာ သီတင္းသံုးရာ သရက္ဥယ်ာဥ္ကို ႂကြေတာ္မူတယ္ ။
ရွင္ရာဟုလာက ျမတ္စြာဘုရား အတြက္ ေနရာခင္းျခင္း ၊ ေျခေဆးေပးျခင္းမ်ား ျပဳပါတယ္ ၊ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္ရာဟုလာ ခင္းထားတဲ႔ ေနရာမွာ ထိုင္ေတာ္မူျပီး " တရားစကား ၾသဝါဒ " ေပးေတာ္မူတယ္ ။
----------------------------------------------
ခ်စ္သားရာဟုလာ ၊ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ . . .
-မလုပ္ခင္ စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-လုပ္ဆဲမွာလည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-လုပ္ျပီးျပန္ရင္လည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-မိမိလုပ္မယ့္အလုပ္ဟာ မိမိ ၊ သူတပါး ထိခိုက္နိုင္တယ္ ဆိုရင္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ၊
ခ်စ္သားရာဟုလာ ၊ အေျပာတစ္ခုကို ေျပာေတာ့မယ္ ဆိုရင္ . . .
-မေျပာခင္ စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-ေျပာဆဲမွာလည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-ေျပာျပီးျပန္ရင္လည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-မိမိ ၊ သူတပါး ထိခိုက္နိုင္တယ္ဆိုရင္ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ။
ခ်စ္သားရာဟုလာ ၊ အေတြးတစ္ခုကို ေတြးေတာ့မယ္ ဆိုရင္လည္း. . . .
-မေတြးခင္ စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-ေတြးဆဲမွာလည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-ေတြးျပီးျပန္ရင္လည္း စဥ္းစားလိုက္ပါဦး ၊
-မိမိ ၊ သူတပါး ထိုက္ခိုင္နိုင္တယ္ဆိုရင္ မေတြးပါနဲ႔ေတာ့ ၊
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကံသံုးပါးကို စင္ၾကယ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ေဟာျပလိုက္တဲ႔အခါ ရွင္ရာဟုလာ ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္သြားတယ္ ။
( မဇၩိမပဏၰာသပါဠိေတာ္ -မဟာရာဟုေလာဝါဒသုတ္ )
-----------------------------------------
အဇာတသတ္မင္းဟာ သာမညဖလသုတ္ကို နာျပီး အဆံုးမွာ ေသာတာပန္ တည္ဖို႔ပါ ၊ ဒါေပမယ့္ တည္မသြားရွာဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ?
မဟာဓနသူေဌးသား လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ဟာ ပထမအရြယ္ ၊ ဒုတိယအရြယ္ ၊ တတိယအရြယ္ မွာ တရားအားထုတ္လိုက္ရင္ တရားထူး၊ တရားျမတ္ ရဖို႔ပါ ၊ ဒါေပမယ့္ ရမသြားရွာဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ?
ကဲ. . . . ေျဖၾကည့္ပါဦး ၊
ေယ်ဘူယ်အားျဖင့္ ေျဖရင္ . . .
-ေဒဝဒတ္ကို ေပါင္းလို႔ ၊
-အဖကို သတ္လို႔ ၊ လို႔ ေျဖရမွာပါပဲ ။
ဒါေပမယ့္ . . .မိမိကိုယ္ကိုမိမိ တည္ေဆာက္ေနတဲ႔သူဟာ အေဖကို မသတ္ပါဘူး ၊ ဒါေၾကာင့္ အေျဖကေတာ့ မိမိကိုယ္ကို မတည္ေဆာက္လို႔ပါပဲ ။
--------------------------------------------
ဆိုလိုတာက ပါရမီေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲပါခဲ႔ပါခဲ႔
ဒီဘဝ မိမိကိုယ္ကို မတည္ေဆာက္နိုင္ရင္ တရားထူး ၊ တရားျမတ္ေတြနဲ႔ ေဝးသြားရပါတယ္ ။ ပါရမီမပါခဲ႔သူဆိုရင္ေတာ့ အထူးေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ၊
ပစၧိမဘဝိကပုဂၢိဳလ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျပသနာ မရွိဘူးေပါ့ ၊
ပစၧိမဘဝိကပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ = ဒီဘဝမွာ ဧကန္မုခ် ရဟႏၲာ ျဖစ္ရမယ့္သူပါ ။ ဥပမာ အဂၤုလိမာလတို႔ ၊ သႏၲတိ အမတ္ႀကီး တို႔ပါ ၊
ဒီေနရာမွာ ပုဂၢိဳလ္သံုးမ်ိဳး ထြက္လာပါတယ္ ၊
၁။ပါရမီ မပါခဲ႔သူရယ္ ၊
၂။ ပါရမီ ပါခဲ႔သူရယ္ ၊
၃။ ပစၧိမဘဝပုဂၢိဳလ္ ရယ္ ၊
အဲဒီထဲမွာ နံပါတ္( ၃ ) ပုဂၢိဳလ္ပဲ စိတ္ခ်ရပါတယ္ ၊ က်န္ႏွစ္ေယာက္က စိတ္မခ်ရေသးပါဘူး ၊
ဥပမာ . . အဇာတသတ္ ၊ တရားထူးရဖို႔ ပါရမီပါခဲ႔တာပဲ ၊ မိမိကိုယ္ကို မတည္ေဆာက္ နိုင္တဲ႔အတြက္ တရားထူးနဲ႔ ေဝးခဲ႔ရတယ္ ၊
ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီးတို႔ ၊ ေဝရဥၨပုဏၰား တို႔က်ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ အၾကာႀကီး ေတြ႔ရေပမယ့္ ပါရမီမပါခဲ႔လို႔ တရားထူး မရခဲ႔ဘူး ။
စာဖတ္သူေကာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ထဲမွာ ပါပါသလဲ ?
--------------------------------------------
တခ်ိဳ႕ အႏုပညာသည္ေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေသသြားၾကတယ္ ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမးရင္ ေဆးခ်လို႔ ၊ အရက္ေသာက္လို႔ ေျဖၾကမွာပါ ၊
ဒါေပမယ့္ မိမိကိုယ္ကို တည္ေဆာက္တဲ႔သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေဆးမခ်ပါဘူး ၊ အရက္ မေသာက္ပါဘူး ၊ အေျဖက မိမိကိုယ္ကို မတည္ေဆာက္လို႔ပါ ၊
ဒါေတြကို ေထာက္ျပီး မိမိကိုယ္ကို တည္ေဆာက္ ျခင္း ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝမွာ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္ ။
-----------------------------------------
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက ပရိတ္ႀကီးနိႆယသစ္မွာ " မိမိကိုယ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ " အတြက္ မဟာရာဟုေလာဝါဒသုတ္ကို လက္ကိုင္ထား လိုက္ပါတဲ႔ ။
မဟာရာဟုေလာဝါဒသုတ္ ဆိုတာ . .
အစမွာ ေဖာ္ျပခဲ႔တဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားၾသဝါဒ ပါပဲ ။
လိုရင္းအဓိပါယ္က ကံသံုးပါးကို ေစာင့္ထိန္း လိုက္ဖို႔ပါ ၊
တကယ္ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ရင္ လူေတြဟာ မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ထိ ဒီကံသံုးပါးနဲ႔ ပဲ ဆက္ဆံေနရတာပါ ၊ မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး ။ မေသမခ်င္း ဆက္ဆံေနရတာပါ ။
ေလာကမွာ သိကၡာပုဒ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဒီကံသံုးပါးကို ေစာင့္ထိန္းလိုက္တာနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို ေဆာက္တည္ျပီးသား ျဖစ္သြားတာပါ ၊
------------------------------------------------
ပုထုဇဥ္ဆိုတာ ကိေလသာ မကင္းေသးတဲ႔ အတြက္ အကုသိုလ္ေတြကို တခါတေလ ျပဳမိၾကမွာပါ ၊ တကယ္လို႔ အကုသိုလ္တစ္ခုခုကို ျပဳမိခဲ႔ရင္လည္း . . .
ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရမွာပါ ။
စာမွာ ျပထားတာက အကုသိုလ္တစ္ခုခုကို စဥ္းစားမိျပီး မေကာင္းမွန္းသိရင္ . . .
ဆရာသမား ၊ ပညာရွိ ၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း ဆီမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဖြင့္ဟ ေျပာၾကားျပီး ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ စိတ္ေမြး ရမွာပါတဲ႔ ၊
အဲဒီမွာ တစ္ဦးဦးဆီမွာ မိမိမေကာင္းတာ လုပ္ခဲ႔တာကို ဖြင့္ဟေျပာၾကားရမယ္ ဆိုတာ
ဖြင့္ဟ ေျပာၾကားရဲပါ့မလား ?
--------------------------------------------
အဲဒီေတာ့ စာေရးသူက အႀကံေပးပါမယ္ ၊
မေကာင္းတာ တစ္ခုခုလုပ္ျပီးရင္ ဘုရားခန္းထဲ သြားလိုက္ပါ ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို ဦးခ်
" ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ဤသို႔ေသာနည္းျဖင့္
ဒီလိုအကုသိုလ္မ်ိဳးကို ေနာက္ထပ္တဖန္ ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ပါဟု ဆိုလိုက္ပါ ၊
ဒါကို ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး က အာသီဝိေသာပမသုတ္ တရားေတာ္မွာ လူေဒသနာၾကား တာလို႔ မိန္႔ထားပါတယ္ ။
ရဟန္းတစ္ပါးပါး မျပစ္သင့္ျပီ ၊ အာပတ္သင့္ျပီ ဆိုရင္ ရဟန္းေတာ္တပါးပါးဆီ သြားျပီး အာပတ္ ေျဖရပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ လူေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္အျပစ္တခု က်ဴးလြန္တာ အျခားတစ္ေယာက္ကို ဖြင့္ဟေျပာၾကားဖို႔ ဆိုတာ ေတာ္ရံုသတၱိနဲ႔ မလြယ္ပါဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မရွိတုန္း ဘုရားေရွ႕မွာ သြားေလ်ွာက္တာက လူတိုင္း လုပ္နိုင္ၾကပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ အဓိက ႏွလံုးသြင္းရမွာက . . ." ေနာင္ ေစာင့္စည္းလိုစိတ္ " ပါ ။
အျပစ္ကေတာ့ ျပဳမိခ်င္ ျပဳမိၾကမွာပါ ။ ျပဳမိေပမယ့္ ႏွလံုး မသာမယာစိတ္ ျဖစ္မေနပဲ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕မွာ ဖြင့္ဟေလ်ွာက္ထားျပီး ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ဘူး လို႔ " အဓိ႒ာန္ လိုက္ရမွာပါ "
ဘာပဲေျပာေျပာ ပစၧိမဘဝိကပုဂၢိဳလ္ ( ရဟႏၲာ ) မဟုတ္ေသးဘူး ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ စိတ္မခ်ရေသးဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ရင္ထဲကို အေသ ထည့္ထားလိုက္ဖို႔ပါပဲ ။
က်မ္းကိုး
ပရိတ္ႀကီးနိႆယသစ္ ၊ အတၱသမၼာဏိသစ္ ၊ သေျပကန္ ဆရာေတာ္ ။
ရေဝႏြယ္ ( အင္းမ )
စိတ္ညစ္ရင္ ေရခ်ိဳးပါ ( စာ-၃၂-၃၉ ) အက်ဥ္းအား ေကာက္နုတ္ပူေဇာ္ပါ၏
