ထို့ေျကာင့္လူထြက္ရသည္
==================
ေရာင္စံုဖက္ရွင္ဝတ္စားေနသူေတြက
သကၤန္းအဝါဝတ္ရင္ ရဟန္းမစစ္ဘူးထင္လာျပီအေမ။
ေဒါင့္ျမင့္ ၆လက္မ စိီးထားသူေတြက
ကြင္းထိုးဖိနပ္စီးရင္
ရဟန္းမစစ္ေတာ့ဘူးထင္လာျပီအေမ။
အာဏာစြဲ ပါတီစြဲသူေတြက
အမ်ိုးခ်စ္လို့ အမ်ိုးထိန္းတာကို
သိကၡာမထိန္းဘူး ျမင္လာျပီအေမ။
တေန့သံုးထပ္စားျပီးခ်စ္ဇနိီးနဲ႕ေနသူေတြက
ထမင္းတနပ္အတြက္ ဆြမ္းရပ္တာကို
သူေတာင္းစားလို့ျမင္ အထင္ေသးခ်င္လာျပီအေမ။
စာေမးပြဲေအာင္ျပီး စာမတတ္သူေတြက
စာတတ္ျပီးစားေမးပြဲမေအာင္တဲ႕သားတို့ကို
အေလလိုက္ေနသူလို့ထင္လာျပီအေမ။
အိမ္သာ တခါတက္ရင္ တစ္ရာေပးရတဲ႕ေခတ္မွာ
ေငြကိုင္တာ အျပစ္လို့ထင္လာျပီအေမ။
ကာေမသု ကို အေရက်ိုေသာက္ေနတဲ႕လူေတြက
ရဟန္းတပါး ဒကာမနဲ႕စကားေျပာရင္နွာဘူးလို့
ထင္လာျပီအေမ။
အျမဲတမ္း အနိုင္က်င့္ခံဘဝမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးအေမေရ။
ေက်းဇူးတရားကိုနားမလည္
နိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြျကား
နင္းျပားဘဝနဲ႕ လူတကာကခ်နင္း
ဝပ္စင္းခံဘဝမွာ သားမေပ်ာ္တာ လြန္သလားအေမ။
ဘုရားရွင္ထားခဲ႕တဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို
နွစ္ေပါင္း၂၅၀၀တိုင္ သယ္ပိုးလာတဲ႕
သားတို့ေတြဟာ အေမ့ခံခရီးသည္ေတြလား
ဘုရားတရားသံဃာကို ယေန့တိုင္ကိုးကြယ္ခြင့္
ရေနတာ သားတို့လက္ဆင့္ကမ္းခဲ႕လို့ပါအေမ
သားတို့သာ ခရီးမနွင္ခဲ႕ရင္ အိမ္ဦးခန္းက
ဘုရားစင္ဟာ ကေလးကစားစရာျဖစ္ေနမွာပါအေမ။
ငယ္ဘဝက္ိုစေတး မိသားစုရဲဲ႕အေဝးမွာေန
မက်န္းမာလည္းတေယာက္ထဲ
မနိုင္ဝန္ကိုထမ္းရင္း အဆင္မေျပမႈေတြျကား
ခရီးသြားေနရတာမပင္ပန္းဘူးအေမ
သမိုင္းေပးတာဝန္ေက်ဖို့ကိုယ့္အသိကိုယ့္သတိနဲ႕
ကိုယ့္ခရီးကိုယ္ဆက္ေနတာေပ်ာ္ေပမဲ႕လဲ
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေခါင္းပါးတဲ႕
ယေန့ေခတ္လူေတြျကားမွာ
အျပစ္အရွိဆံုးလူသားအျဖစ္နဲ႕
လက္ညိုးထိုးခံဘဝကို စိတ္နာလို့
အေမ့သား အေမဆီ အျပီးျပန္ခဲဲေတာ့မယ္အေမ။
ဇိနပုတၲ
ဂႏၳဝင္
No comments:
Post a Comment