" သြားရင္း လာရင္း၊ လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း နဲ ့ တရားအားထုတ္နည္း "
__________________________
🌟" ဝိပႆနာ " က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြ တို ့ဟာ...
မိမိတို ့ရဲ ့ယံုၾကည္မႈအေလ်ာက္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကရင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ ့သဒၶါတရားစိတ္ေတြဟာ ဟိုးအရင္ တရားအားမထုတ္ခင္တုန္းက နဲ ့မတူေတာ့ဘဲ ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ကို အရင္ကထက္ပိုၿပီး သက္ဝင္ယံုၾကည္လာၾကပါေတာ့တယ္
🌟 တစ္ခ်ိဳ ႕ ့ဓမၼမိတ္ေဆြေတြက်ေတာ့လည္း အဲဒီလို သြားရင္း၊ လာရင္း ရႈမွတ္ခ်င္ၾကလို ့ ရႈမွတ္ဖို႔ ့ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရိပ္သာတို ့၊ မိမိေနအိမ္ ဘုရားစဥ္ေရွ ့မွာတို ့စတဲ့ ေနရာေတြမွာ တရားအားထုတ္သလို ရႈမွတ္တဲ့အာရံုကို ထားလို ့မရ၊ ဘယ္လိုရႈမွတ္ရမယ္ဆိုတာလည္း မသိဘဲ အစရွိတဲ့ အခက္ခဲေတြနဲ ့ အဆင္မေျပျဖစ္ၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့လည္း ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။
🌟 ဒီေတာ့.. ဝိပႆနာ အလုပ္ဆိုတာ ေနရာ ေဒသ မေရြး၊ အလုပ္မေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး ရႈလို ့ရတယ္ဆိုတာ သိထားၾကေတာ့.....
"ဘယ္လိုရႈမွတ္ရမွာလဲ"...ဆို
သိခ်င္တဲ့ အဲဒီလို စိတ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚဖူးခဲ့တဲ့အေလ်ာက္...
ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ကိုလည္း သိရွိနားလည္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ နဲ ့ ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ ရဲ ့ဝိပႆနာသင္တန္းအေမးအေျဖ ေတြထဲက ကိုးကားၿပီး သြားရင္း လာရင္း တရားအားထုတ္ပံုက ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ ေရးသား ဓမၼဒါန ျပဳလိုက္ပါတယ္။
🌟 တကယ္ေတာ့..
ျမင့္ျမတ္လွတဲ ့" ဝိပႆနာ " အက်င့္တရားကို အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ အလုပ္မေရြး၊ ဣရိယာပုတ္ မေရြး ရႈမွတ္ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္ လို ့ဦးစြာ အသိေပးပါရေစ။
အခုလို ေရးသားတင္ျပမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး...
" ဝိဇၨာ ၊ စရဏ "ဆိုတဲ့အေၾကာင္း နဲ ့အပ္စပ္မႈရွိေနတဲ့အတြက္ ၊ ေရွးဦးစြာ " ဝိဇၨာ နဲ ့စရဏ " အေၾကာင္း ကို အက်ဥ္းခ်ံဳးၿပီး အနည္းငယ္ တင္ျပခြင့္ျပဳပါ။
"ဝိဇၨာ " ဆိုတာ သိျမင္ တတ္ေျမာက္မႈ၊
" စရဏ " ဆိုတာ လုိက္နာ က်င္႔သုံးမႈ၊ က်င့္ၾကံမႈ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
🌟 ေလာက မွာ သက္ရွိသတၱဝါ ေတြ အနက္ ဘယ္ပုဂၢဳိလ္ ဘယ္သတၱဝါ မဆုိ "အသိ နဲ ့အက်င္႔ " ႏွစ္မ်ဳိးစလုံး လုိအပ္ပါတယ္။ သတၱဝါလို ့ဆိုလိုက္တဲ့ အနက္ ( ၃၁ ) ဘံုမွာ အဆင့္ျမင့္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာေတြ ကို မဆုိထား နဲ ့အဆင့္နိမ့္တယ္ဆိုတဲ့ အပါယ္ဘုံထဲ မွာပါတဲ့ တိရစာၦန္ေတြေတာင္ "သိတတ္မႈ၊ လုိက္နာက်င္႔သုံးမႈ" ေတြ လုိအပ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့အေနနဲ ့...
" တိရစာၦန္ျဖစ္မွေတာ့ "သိတတ္မႈ၊ လုိက္နာက်င္႔သုံးမႈ" လုပ္လို ့ရပါ့မလားဆိုၿပီး ေစာတကတက္ စရာရွိပါတယ္။
🌟 ဒီလိုရွိပါတယ္၊
တိရစၧာန္ျဖစ္ၿပီး ေျပာတဲ့အတုိင္း နားေထာင္တဲ့ ၊ ခုိင္းတဲ့အတုိင္း လုပ္တဲ့၊ ညြန္ၾကား သင္ျပထားတဲ့အတုိင္း နားလည္တဲ့ တိရစၧာန္ ေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ဒါ့အျပင္..
မသိ၊ နားမလည္၊ ေျပာတဲ့အတိုင္း လည္းမလုပ္၊ ႐ိုင္းစိုင္းၿပီး ဒီၾကားထဲ ရန္မူခ်င္တဲ့ ရန္မူတတ္တဲ့ တိရစာၦန္ မ်ိဳးေတြလည္းရွိပါတယ္။
အဲဒီတိရစၧာန္မ်ိဳးေတြကုိေတာ
အိမ္ေမြး တိရစၧာန္ေတြ မွာေတာင္ အိပ္ရာေပၚ၊ ေခါင္းအုံးေပၚ စတဲ့ေနရာေတြမွာ က်င္ႀကီး က်င္ငယ္စြန္႔တတ္တဲ့ တိရစာၦန္ေတြ၊ စားဦး စားဖ်ား နဲ ့အျမတ္တနုိးထားတဲ့ စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္ အသုံးအေဆာင္ေတြ ကုိ ခုိးစားတတ္၊ ဖ်က္ဆီးတတ္တဲ့ တိရစာၦန္ေတြ မွာ အမ်ားရဲ ့ ေအာ႔ေၾကာလန္ခံရပါတယ္။ သည္းခံ ခြင္႔လႊတ္နုိင္ပါတယ္ ဆိုသူေတြေတာင္ သည္းမခံနုိင္ၾကဘူး၊ ခြင္႔ မလႊတ္နုိင္ၾကပါဘူး။
🌟 အဲဒါကို ေထာက္ရႈၿပီးေတာ့ တိရစာၦန္ေတြေတာင္ " သိတတ္မႈ၊ လုိက္နာက်င္႔သုံးမႈ" ဆိုတာ လုိအပ္ေသးရင္ လူပုဂၢိဳလ္ ေတြ အဖို ့၊ အထူးေျပာဖို ့လိုမယ္ မထင္ပါဘူး..ေနာ္။
___________________
" လူ " ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကို " ပါဠိစကား " မွာ "မနုႆ" ဆိုၿပီး"သိတတ္သူ၊ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္သူ " လို ့သုံးနႈန္းထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့..
လူတုိင္း၊ လူတိုင္းဟာ "သိတတ္သူ အသိဉာဏ္ ရွိသူ" လားလို ့ဆိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ #သင္ယူမွတ္သားမွသာ "သိတတ္သူ" ျဖစ္မွာပါ။ မသင္ယူ မမွတ္သားထားတဲ့ သူဆိုရင္ေတာ့ သိတတ္သူ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ သိတတ္သူ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ လူျဖစ္ဖို ့အတြက္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ ေတြကေနၿပီးေတာ့ လိုအပ္တဲ့ "အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ" ေတြ ကုိ သင္ယူ မွတ္သားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
🌟 သင္ယူျခင္း ရဲ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ ကလည္း "
တတ္သိဖို ့"ျဖစ္ပါတယ္။ တတ္သိျခင္း ရဲ ့ဦးတည္ခ်က္ က ေတာ့ "က်င္႔သုံးဖို ့"ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ "က်င္႔သုံးျခင္း" ရဲ ့ ပန္းတုိင္ကေတာ့ "အက်ဳိး"ရရွိဖို ့ပါ။
🌟 မိမိလိုအပ္တဲ့ "အက်ဳိး" ကုိ ရဖို ့သင္ယူျခင္း မရွိဘူး၊ သင္ယူထားတယ္ ဆိုတာေတာင္ မက်င္႔သံုးဘူး ဆိုရင္ အဲဒီ "အက်ိဳး" ကို မရနုိင္ပါဘူး။ လုိရင္းပန္းတုိင္ လွမ္းကုိင္နုိင္ဖုိ႔ သိရုံ နဲ ့မၿပီးတဲ့အျပင္ ၊ လိုက္နာ က်င္႔သုံးမွသာ ၿပီးစီးနုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ ့တတ္သိရုံ ေလာက္ နဲ ့ ျပည္႔စုံတယ္လို ့ထင္ေနၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိပါတယ္။
ဥပမာ..ဆရာဝန္ဘြဲ႔ ရယူ ထားျခင္း ဟာ ေဆးကုသ ဖို ့အတြက္ နဲ ့က်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္ကူျပဳရန္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးကုသမႈ လည္းမရွိ၊ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း အေထာက္ကူမျပဳတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ အတြက္ ဆရာဝန္ဘြဲ႔ရဖို ့သင္ၾကားရက်ဳိးမနပ္တဲ့ ဆရာဝန္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပါပဲ ဓမၼာစရိယဘြဲ႕၊ ဘီေအဘြဲ႕စတဲ့ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးရရွိထားေပမဲ့
“ေရမရွိကန္၊ ဆန္မဲ႔စပါး
တရားမဲ႔ မင္း၊ ခုိးကင္းသည့္ မီး ၊
ဤေလးသီးကား၊ ခ်ည္းနွီးမွ်သာ၊
လူမွာ တစ္စိ၊ အက်ဳိးမရွိဘူး ”
ဆိုၿပီး မန္လည္ဆရာေတာ္ရဲ ့" မဃေဒဝလကၤာ" က်မ္းမွာ ေရးသားခဲ့တဲ့ အက်ဳိးမၿပီးေသာ အရာမ်ားျဖစ္ပါတယ္ ဆိုၿပီး အေရးအသားေတြက သက္ေသခံပါတယ္။
ေဆးစာ သက္သက္ နဲ ့ ေရာဂါမေပ်ာက္ကင္းနုိင္၊ ေဆးေဖာ္စားမွသာ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း နုိင္မယ္.. တဲ့။
🌟 အဓိပၸါယ္ကေတာ့...
“တတ္သိ႐ုံႏွင့္ မၿပီး၊ တတ္သိထားတဲ့ ပညာရပ္အေပၚ လိုက္နာ က်င့္သုံးဖို႔ လိုပါေသးတယ္" လို ့ဆိုလိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
__________________
🌟 အလုပ္ လုပ္ရင္း ၊ သြားရင္း၊ လာရင္း၊ စားရင္း၊ ေသာက္ရင္း ဝိပႆနာ ရႈမွတ္လို ့မရဘူး၊ ပြားမ်ားလို ့မရဘူး၊ အားထုတ္လို ့မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာဟာ ...
တစ္ကယ္ေတာ့...
ဝိပႆနာ ရဲ ့သေဘာကို ေသေသျခာျခာ မသိေသးတာရယ္၊ အားထုတ္တာကိုလည္းပဲ နားမလည္ေသးလို ့ပါ.. လို ့ပဲဆိုပါရေစ။
ဝိပႆနာ ဆိုတာ ဉာဏ္ အလုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေနရာမွာ တရားအားထုတ္တာနဲ ့ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့ " အသိ " ( ၃ ) မ်ိဳး ကို ဥပမာေပးၿပီး ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။
( ၁ ) စိတ္အသိ
( ၂ ) သညာအသိ
( ၃ ) ပညာအသိ တို ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
( ၁ ) အာရံု ေျခာက္ပါးျဖစ္တဲ့ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ဆိုတဲ့ အာရံု နဲ ့ဆံုတိုင္း၊ ဆံုတိုင္း ဘယ္အာရံု ကို မဆို သိတတ္တဲ့ " စိတ္ရဲ ့အသိ"၊
( ၂ ) အဲဒီ " စိတ္ " ထဲမွာပဲ စိတ္နဲ႔ အတူ၊ အေရာင္ အဆင္း ပံုသဏၭာန္ဆိုၿပီး အရင္က မွတ္သားထားဖူးတဲ့အတိုင္း ျပန္ၿပီးေတာ့ မွတ္သားသိသိေနတဲ့ " သညာ ရဲ ့အသိ "၊
( ၃ ) အဲဒီ " စိတ္ " ထဲမွာပဲ "သညာအသိ " ထက္ သာလြန္ၿပီးေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပား၊ ခြဲခြဲျခားျခား အရွိသေဘာအတိုင္း မွန္မွန္ကန္ကန္သိတဲ့ " ပညာ ရဲ႕ ့အသိ " တို ့ျဖစ္ပါတယ္။
🌟 ဥပမာ...
ကေလး တစ္ေယာက္ဟာ ရြာ႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနရင္း လက္စြပ္ တစ္ကြင္း ေကာက္ရတယ္ ဆိုပါစို ့။
အဝါေရာင္ေလးေပါ့။ ကေလးက လက္စြပ္မွန္းေတာ့ သိေပမဲ့ ေရႊမွန္း၊ ေၾကးမွန္း ေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ လက္စြပ္ ကို ယူလာၿပီး အေမ ကို လာျပပါတယ္။ အေမ က " ဟယ္ ေ႐ႊလက္စြပ္ေလးပါလား" ဆိုၿပီး ဝမ္းသာအားရျဖစ္သြားတယ္။ " ေ႐ႊလက္စြပ္ " ဆိုတာေတာ့ သူသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ မူးရည္၊ ပဲရည္၊ အေခါက္ စတဲ့ ဘယ္ေလာက္တန္တယ္ ..ဒါေတြေတာ့ သူမသိဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းတိမ္ဆိုင္ ကိုသြားပါတယ္။
ပန္းတိမ္ဆရာကေတာ့ ေ႐ႊလက္စြပ္ ရဲ ့တန္ဖိုးကို ျမင္တာနဲ ့ခ်က္ျခင္းသိပါတယ္။
( ၁ ) လက္စြပ္မွန္းသာသိတယ္ဆိုတဲ့.
( ၂ ) ေ႐ႊလက္စြပ္မွန္း သိတဲ့...မိခင္၊
( ၃ ) ေ႐ႊလက္စြပ္ တန္ဖိုးအထိ ခြဲျခားသိတယ္ဆိုတဲ့..ပန္းတိ
" အသိ " ( ၃ ) မ်ိဳးကြဲျပားသြားပါတယ္။
ကေလး ရဲ ့အသိက စိတ္သိ၊
မိခင္ ရဲ ့အသိက... သညာသိ၊
ပန္းတိမ္ဆရာ ရဲ ့အသိက ပညာသိ၊ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
🌟 ဝိပႆနာ ဆိုတာ "ပညာအသိ " ျဖစ္ရမွာပါ။
တျခား သတိ နဲ ့သိတယ္ ဆိုတဲ့ အသိတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ရွိပါေသးတယ္။ ဥပမာ.. သိဖူးၿပီးသား အာရံုေတြကို စိတ္ကျပန္သိတာ၊ မသြားေစလိုတဲ့ အာရံု ကို မသြားမိေအာင္၊ မလုပ္ေစလိုတဲ့ အာရံု ကို မလုပ္မိေအာင္ စိတ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တာ
ဗုဒၶဘုရားရွင္ ရဲ ့သာသနာမွာ အထက္မွာ ေရးသားတင္ျပခဲ့သလို " ဝိဇၨာ နဲ ့စရဏ " ျဖစ္တဲ့ " အသိ နဲ ့အက်င့္ " ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
🌟 ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ဟာ တစ္ကယ့္ကို မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေပၚေရာက္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ " အသိမွန္" နဲ ့ေရာက္ေနတာလား၊ " အက်င့္မွန္" နဲ ့ေရာက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လား ဆိုတာ ကြဲျပားပါေသးတယ္။
" ပညာဉာဏ္" ဆိုတာက" အသိမွန္" အလုပ္၊
" သတိ " နဲ ့သာဆိုရင္ " အက်င့္မွန္ " အလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။
သတိ အားေကာင္းလို ့ရႈတဲ့ အခါမွာ အက်င့္ရလာၿပီးေတာ့၊ အက်င့္ကို အားကိုးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ခါတိုင္း အေလ့အက်င့္ရွိတဲ့ အာရံု ၊ အမူအယာ၊ အလုပ္၊ ႏွလံုးသြင္း အခ်ိန္နဲ ့သာ အဆင္ေျပတတ္ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း၊ သြားရင္းလာရင္း နဲ ့က်ေတာ့ အဆင္မေျပျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့လည္း ဆိုေတာ့ အက်င့္တစ္ခုထဲကို အားကိုမိေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့..,
သတိ ေရာ၊ ဉာဏ္ ပါ၊ အက်င့္ေရာ၊ အသိပါ တစ္ထပ္တည္း အသံုးျပဳတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္။
🌟 ဓမၼမိတ္ေဆြ တို႔ ့တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့အခါ " စိတ္သိ၊ သညာသိ" ေလာက္နဲ ့ပဲ ေက်နပ္ေနၾကတာလား၊ "ပညာသိ" နဲ႔ ့သိေနေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာလား ဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကဖို႔ ့လိုပါလိမ့္မယ္။
ဝိပႆနာအားထုတ္တဲ့ အခါမွာ သတိပဌာန္( ၄ ) ပါးက ဘယ္ကမၼဌာန္း ကိုပဲ ဦးတည္ထားၿပီး ရႈပြားရႈပြား ၊ အဆံုးမွာေတာ့... ဓမၼာႏုပႆနာသတိပဌာန္အတြင္းသာ
သတိ ေကာင္းဖို ့အတြက္ အေလ့အက်င့္သေဘာ၊ လုပ္ေနက် သေဘာ၊ ၿပီးၿပီးေရ သေဘာ နဲ ့ရႈမွတ္ေနတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ တစ္ကယ္ကိုပဲ " သတိ" ေကာင္းလို ့ရွိရင္ " အသိ" လည္း ေကာင္းရမယ္ ဆိုတဲ့ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈနဲ ့အားထုတ္ၾကဖို ့လိုပါတယ္။
🌟 "ဝိဇၨာ အသိ၊ စရဏ အက်င့္" ႏွစ္ခုတြဲပါမွသာ " ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷ" ဂုဏ္ေတာ္ နဲ ့ျပည့္စံုေတာ္မူတဲ့ လမ္းစဥ္အမွန္ကိုေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြ တို ့အေနနဲ ့ဆရာေကာင္းေတြဆီမွာ နည္းနာခံယူၿပီး၊ တစ္ကယ္လည္း က်င့္ၾကံ၊ က်င့္ၾကံသမွ်လည္း "အသိ" ေတြကတိုးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာကို နားလည္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း၊ သြားရင္း လာရင္း နဲ ့ ဘယ္လို တရားအားထုတ္ရတယ္ ဆိုတာ မိမိဖာသာသေဘာေပါက္နားလည္လာမ
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့..
ေန ့စဥ္ တရားအားထုတ္ေနတာဟာ အက်င့္ေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ေပမဲ့
( ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး )
ျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
🙏ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေကာင္းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါေစ🙏
Share& Save & Copy.
No comments:
Post a Comment