လူေတြဟာ ေသခါနီးၾကရင္ ငါေတာ့ျဖင့္ ခက္ျပီ

လူေတြဟာ ေသခါနီးၾကရင္ ငါေတာ့ျဖင့္ ခက္ျပီ ငါေသရေတာ့မယ္၊
ငါ့ခႏၶာၾကီးနဲ့ ခြဲရေတာ့မယ္လို့ ညည္းျပီးေသတတ္ၾကသတဲ့၊ အဲသည္လိုဆိုေတာ့ တဏွာ ဒိ႒ိ နဲ့ ေသသြားၾကတာေပါ့၊ ဒုကၡသစၥာၾကီးကို ငါ... ငါ့ဥစၥာ လုပ္ျပီးေသၾကတာေနာ္
ငါ ဆိုတာက ဒိ႒ိ ငါ့ဥစၥာဆိုတာက တဏွာ၊
ဒါျဖင့္ တဏွာ ဒိ႒ိ နဲ့ေသသြားၾကတာဆုိရင္ မွားမလား (မမွားပါ ဘုရား)
ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို တဏွာဒိ႒ိ နဲ့စြဲျပီးေသၾကတယ္၊ ဒါျဖင့္ ဒီခႏၶာၾကီးကို ဒိ႒ဳပါဒါန္ ကာမုပါဒါန္ တိုျဖင့္ စြဲၾကတယ္
ဒါျဖင့္ ငါဆိုတာက ဒိ႒ဳပါဒါန္၊ ငါ့ဥစၥာဆိုတာက ကာမုပါဒါန္၊ ဒါျဖင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဥပါဒါန္ တန္းလန္းနဲ့ ေသသြားတယ္ဆိုရင္ ဥပါဒါန ပစၥယာ (ကမၼဘေဝါ) ကမၼဘဝ ပစၥယာ (ဇာတိ)
ဇာတိ ပစၥယာ (ဇရာ မရဏံ) ေသာက ပရိေဒဝ ဒုကၡ ေဒါမနႆ ဥပါယာသ တိုနဲ့ စံုလို့ေပါ့ ဗ်ာ၊ မေကာင္းတာေတြ ဟူသေရြ့ စံုေနတယ္။

ဒါျဖင့္ ဒီလူ ခႏၶာခ်ည္တိုင္မွာ ေခါင္းစင္းျပီးေသသြားတယ္၊ ခႏၶာကို ငါထင္သြားတာကိုး၊ ျပီးေတာ့ ငါ့ခႏၶာၾကီးစြန့္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ငါ့ဥစၥာလို့ စြဲတဲ့အတြက္ တဏွာ၊
ဒါျဖင့္ ဒီလိုမွတ္ပါေတာ့တဲ့ ခႏၶာကခ်ည္တိုင္၊ ငါ့ဥစၥာ ထင္တာက တဏွာၾကိဳးပဲ...
မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ပုထုဇဥ္
ဒိ႒ဳပါဒါန္ ကာမုပါဒါန္ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က( ပုထုဇဥ္ပါဘုရား) အဲဒီပုထုဇဥ္ဟာတဲ့ ခႏၶာခ်ည္တိုင္မွာ တဏွာၾကိဳးနဲ့ ခ်ည္ထားခံရ၊ ေခြးနဲ့တူတဲ့ ပုထုဇဥ္ကို ဘုရားေဟာတာေနာ္၊ ဒီပုထုဇဥ္ကလည္း
ဘာမွမသိ ခႏၶာကိုငါပဲထင္ေနတာ ငါလို့ထင္တဲ့ ဒိ႒ိ၊ အဲဒါက လည္ပတ္ေပါ့။

လူ နတ္ ျဗဟၼာ ခႏၶာခ်ည္တိုင္ေတြ၊ ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ခင္မင္တတ္တဲ့ တဏွာၾကိဳးနဲ့ ခ်ည္ထားတယ္၊ ဒါျဖင့္ ဒိ႒ိလည္ပတ္ တဏွာၾကိဳးျဖင့္ ေခြးနဲ့တူတဲ့ ပုထုဇဥ္ကို ခႏၶာတိုင္မွာ ခ်ည္ထားတာ၊ ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ခင္ဗ်ားတို့က ငါပဲထင္ေနေတာ့ ဒိ႒ိကလည္းပါေနတယ္၊ ငါ့ဥစၥာလို့လည္း ထင္ေနေတာ့ တဏွာေကာ (ပါ ပါတယ္ဘုရား) ဘယ္သူကထင္တာတုန္း (ပုထုဇဥ္ လူမိုက္ကပါဘုရား) ဘယ္အေပၚမွာထင္တာတုန္း (ခႏၶာေပၚမွာပါ ဘုရား) ပုထုဇဥ္က ခႏၶာငါးပါးေပၚ ဘယ္လိုထင္တုန္း (ငါ...ငါ့ဥစၥာလို့ ထင္ပါတယ္ ဘုရား) ငါ... ငါ့ ဥစၥာ ၂ ခ်က္ထင္တယ္ေနာ္...

ဒါျဖင့္ ခႏၶာငါးပါးကဘာနဲ့တူတုန္း (ခ်ည္တိုင္နဲ့ တူပါတယ္ဘုရား) ငါ့ဥစၥာဆိုတာက တဏွာပဲ ဘာနဲ့တူတုန္း (ၾကိဳးနဲ့ တူပါတယ္ဘုရား) ပုထုဇဥ္က ဘာနဲ့တူတုန္း (ေခြးနဲ့တူပါတယ္ ဘုရား)
ဒီေခြးကလည္း သူ့ကိုယ္သူ ငါလို့ထင္ေနေတာ့ ဒိ႒ိ၊ အဲဒါက လည္ပတ္၊ ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို့တေတြမွာ ဘယ့္ႏွယ့္ျဖစ္ေနတုန္ဆိုေတာ့ ခႏၶာငါးပါး ခ်ည္တိုင္၌ တဏွာတည္းဟူေသာၾကိဳး၊ ဒိ႒ိတည္းဟူေသာ လည္ပတ္နဲ့ ပုထုဇဥ္လူမိုက္သည္ ေခြးကဲ့သို့ လည္ပတ္ေနတယ္၊ တိုင္ကို လွည့္ပတ္ေျပးေနတယ္၊ လူ့ခႏၶာတိုင္မွာ မခ်ည္ရလို့ရွိရင္ နတ္ခႏၶာျဖစ္ရပါလို၏ဆိုေတာ့ နတ္ခႏၶာသြားခ်ည္တယ္ ျဗဟၼာခႏၶာျဖစ္ရပါလို၏ ဆိုေတာ့ ျဗဟၼာ ခႏၶာသြားခ်ည္တယ္ တဏွာၾကိဳးနဲ့ ဒိ႒ိလည္ပတ္ သြားခ်ည္ေနတယ္။
ဝိပႆနာမလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာျဖင့္ ငါ ငါ့ဥစၥာ ျပဳတ္ပါ့မလား... မျပဳတ္ေတာ့ကိုး
ခႏၶာခ်ည္တိုင္မွာျမဲေနမွာပဲ ငါ့ဥစၥာဆိုတဲ့ ၾကိဳးၾကီးကေရာ ျပတ္ပ့ါမလား (မျပတ္ပါဘူးဘုရား) ငါဆိုတဲ့ ဒိ႒ိလည္ပတ္ၾကီးကေရာ ျပဳတ္ပါ့မလား(မျပဳတ္ပါဘုရား)...

အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကေန့ ဒီတိုင္ ဒီၾကိဳး ဒီလည္ပတ္ကို ျဖတ္ေပးပါ့မယ္.. ျဖတ္ေပးျပီးရင္ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ လြတ္လပ္ေရးကို ရမယ္…ကိုင္း… ဒါျဖင့္
ဒီတိုင္ေျခက လြတ္သြားရင္ သကၠာယနယ္ကလြတ္သြားမယ္၊ သကၠာယဆိုတာ ခႏၶာငါးပါး…သကၠာယခ်ဳပ္တဲ့ နိဗၺာန္ကို ဆိုက္သြားမယ္၊ ဒါျဖင့္ ဒီေန့ တိုင္ရယ္ ၾကိဳးရယ္ လည္ပတ္ရယ္ ျဖတ္ၾကစို့…ခႏၶာက ဘယ္ႏွစ္ပါးလဲ(ငါးပါးပါဘုရား) အဲဒါေတြကို ဥာဏ္နဲ့ ၾကည့္လိုက္ၾကစမ္းပါ…ဟိုနားက ယား၊ ဒီနားက ကိုက္၊ဟိုနားက က်င္၊ ဒီနားက ခဲ၊ဟိုနားက နာ ဆိုတာေတြဟာ ေဝဒနာေတြပဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္ ဒါျဖင့္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္တဲ့ အနိစၥပဲ… ေဝဒနာေလးေတြက ျဖစ္ ပ်က္ေနေတာ့ ငါဟုတ္ေသးရဲ့လား(မဟုတ္ပါဘုရား)အနိစၥပဲဟာ အနိစၥျဖစ္သြားေတာ့ ဒိ႒ိလည္ပတ္ျပဳတ္ျပီ… ငါ့ဥစၥာေကာ ဟုတ္ေသးရဲ့လား (မဟုတ္ပါဘုရား) မဟုတ္ရင္ တဏွာၾကိဳးလည္းျပတ္ျပီ … ဒါျဖင့္ တကာ တကာမတို့ ျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္လံုးသည္ လည္ပတ္နဲ့ ၾကိဳးျပတ္တယ္… ဒါတြင္ဘယ္ကအံုးမလဲ ျဖစ္ ပ်က္ ေတြခ်ည္းျမင္ေနေတာ့ ခႏၶာလည္းေပ်ာက္မေနဘူးလား…ဒါဆို တိုင္လည္းက်ိဳးေတာ့တာေပါ့…ဒါျဖင့္ ေခြးဘဝ လက္စသိမ္းမယ္…နုိ့ မဟုတ္ရင္ သံသရာထဲမယ္ ေခြးၾကီးဘဝေတြ ေခြးငယ္ဘဝေတြ လုပ္ေနရအံုးမယ္… စိတ္ကေလးကို ရွဳမယ္ဆိုလည္း ရွဳနိုင္ပါတယ္ … ဘယ္စိတ္ကေလးလာလာ ျဖစ္ပ်က္သာ ရွဳခ်၊ ျဖစ္ ပ်က္ ျမင္တဲ့အခါ ငါဟုတ္ေသးလား၊ ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ လည္ပတ္ျပဳတ္ျပီ၊ ငါ့ဥစၥာေကာဟုတ္ေသးလား… ဒါျဖင့္ ခ်ည္တဲ့ၾကိဳးလည္းျပတ္ျပီ… ဒါျဖင့္ ဒိ႒ိလည္ပတ္နဲ့ တဏွာၾကိဳးျပတ္ေတာ့ ပုထုဇဥ္ပဲ ျဖစ္ေနေသးလား… အရယာျဖစ္သြားပလား(အရိယာျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား) ဒါဆို လြတ္လပ္ေရးရျပီ… ဒိ႒ဳပါဒါန္ ကာမုပါဒါန္ဆိုတဲ့ ဥပါဒါန္ၾကီးေတြ အကုန္ျပတ္ျပီးေတာ့… ဥပါဒါန္တို့ ခ်ဳပ္ရာ ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေတာ့တယ္………

သာဓု… သာဓု… သာဓု…

( မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး (ဂဒၵဳလဗဒၶသုတ္)