အခ်စ္၏ နိဂံုးကို ဆြဲၾကည့္မိမည္ဆိုပါက

✧ "အခ်စ္၏ နိဂံုးကို ဆြဲၾကည့္မိမည္ဆိုပါက" ✧
══════════════
❖ ဤ၌ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ တဏွာခ်စ္သာတည္း။
ေလာကမွာ တဏွာမကင္းၾကေသးသူတိုင္း
အခ်စ္မကင္းၾကေသးေပ။ 
လူကို ခ်စ္၍ ပစၥည္းကို စံုမက္ေနၾကသည္။
အမိ, အဖ ေမာင္ႏွမမို႔ ခ်စ္မဝနိဳင္ရိွၾကသည္။
ဇနီး မယား သမီးသားမို႔ ခ်စ္အားေတြ
ပိုၾကျပန္သည္။
ခ်စ္မိသည့္ လူႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မခြဲနိဳင္
မခြာရက္ ရိွေနၾကသည္။
ေန႔ရိွသ၍ အခ်စ္ကဗ်ာေတြ သီလ်က္ 
အခ်စ္ေလာကသို႔ ခ်ီတက္ေနၾကသည္။

❖ သို႔ပင္ အခ်စ္သည္းေနၾကေသာ္လည္း 
အခ်စ္၏ နိဂံုးကား ဆြဲၾကည့္မိၾကပံု မရေပ။
အကယ္၍သာ အခ်စ္၏ နိဂံုးကို
ဆြဲၾကည့္မိမည္ဆိုပါက 
အခ်စ္နိဒါန္းပ်ဳိးဖို႔ လက္တြန္႔မိေကာင္း
တြန္႔မိၾကေပမည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ 
အခ်စ္နိဂံုးကား "အျပံဳး" မဟုတ္၊
"အငိုက္အရိႈက္" သာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း။

❖ ျမတ္ဗုဒၶက "ပိယဇာတိကာ ေသာကပရိေဒဝဒုကၡ
ေဒါမနႆုပါယာသာ ပိယပၸဘဝိကာ-
ပူေဆြးရ၊ ငိုေၾကြးရ၊ ဒုကၡျဖစ္ရ၊ စိတ္ညစ္ရ၊
အသည္းကြ်မ္းရတယ္ဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ၊
ခ်စ္ျခင္းမွ အစပ်ဳိးလာတာ" ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ့သည္။
သို႔ရာတြင္ "အခ်စ္ေၾကာင့္ ငိုရသည္" ဆိုေသာ
ျမတ္ဗုဒၶ၏ စကားကို လက္မခံပဲ "အခ်စ္ေၾကာင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္" ဟုသာ အခ်စ္ဆရာၾကီးမ်ားက
ဆိုခ်င္ၾက၏ အခ်စ္၏ နိဂံုးမွာ အျပံဳးသာဟု 
ထင္မွတ္လ်က္ ရိွေနၾကသည္။

❖ ျမတ္ဗုဒၶ၏ "အခ်စ္ေၾကာင့္ ငိုရသည္"ဆိုေသာ
ေဟာမိန္႔ခ်က္ႏွင့္ စပ္၍ 
သေဘာမက် ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ရွင္းလင္းေခ်ပခဲ့ရပံု 
ဇာတ္လမ္းကေလးတစ္ခုမွာ
စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

❖ ဗုဒၶသည္ သာဝတၳိျမိဳ႕ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးလ်က္ရိွ၏။
ဗုဒၶထံ သာဝတၳိျမိဳ႕မွ ဒကာတစ္ေယာက္
ေရာက္လာသည္။ရိွခိုးဝပ္ခ်၍
ခပ္မိႈင္မိႈင္ ထိုင္ေနသည္။

❖ "ဘယ့္ႏွယ္လဲ ဒကာ မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔စိတ္ညစ္စရာ
ေတြ႕ေနသလား? " ဟု ဗုဒၶကေမးေတာ္မူရာ...
"ခ်စ္မဝတဲ့ သားလွကေလးတစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားသျဖင့္
ဝမ္းနည္း ပူေဆြး ငိုေၾကြးရပါေၾကာင္း" ေလွ်ာက္ထားေလသည္။

❖ "အင္း.. ဒီလိုပါပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ ေသာကပရိေဒဝ
ဒုကၡေဒါမနႆဥပါယာသ ဆိုတာ
ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပဲ ၊ခ်စ္ျခင္းမွ အစပ်ဳိးခဲ့တာပဲ" 
ဗုဒၶက တရားလမ္းေၾကာင္းျဖင့္ မိန္႔သည္။

❖ "ဘယ့္ႏွယ္ အရွင္ဘုရား! 
ေသာကပရိေဒဝဟာခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မဟုတ္နိဳင္ပါ၊ 
တပည့္ေတာ္ဒီစကား လက္မခံနိဳင္ပါ
ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရ ရႊင္ရျခင္းသာ ျဖစ္နိဳင္ပါသည္။" 

❖ ထိုဒကာသည္ ဗုဒၶ၏ ဗုဒၶ၏စကားကို
ကန္႔ကြက္၍ ထျပန္သြားေလ၏။
ထိုစဥ္က ဗုဒၶႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း 
သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ကစားသမားအခ်ဳိ႕သည္
ေၾကြပစ္ကစားေနၾကသည္။ထိုဒကာသည္ ကစားဝိုင္းသို႔သြားျပီး
"ရဟန္းေဂါတမက အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသာကပရိေဒဝ
ျဖစ္တယ္။အခ်စ္ေၾကာင့္ ငိုရတယ္"
လို႔ အမိန္႔ရိွပံု ၊သူက မျဖစ္နိဳင္ဟု ကန္႔ကြက္ျပီး 
အခ်စ္ေၾကာင့္ ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ
ျဖစ္နိဳင္ေၾကာင္း ျပန္ျပီးေလွ်ာက္ခဲ့ပံုတို႔ကုိ ေျပာျပရာ 
ကစားသမားမ်ားက သူ႔ဘက္မွ
ေထာက္ခံၾကသည္။

❖ ဤသတင္းသည္ သာဝတၳိျမိဳ႕တြင္းပ်ံ႕ႏွံသြားသည္။
နန္းတြင္းသို႔ပင္ ေရာက္ရိွသြားသည္။
ထိုအခါ ပေသနဒီ ေကာသလ ဘုရင္ၾကီးက 
မလႅိကာမိဘုရားကိုေခၚျပီး "ငိုရတာဟာ
ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႔ မင္းရဟန္းေဂါတမက
ေဟာဆိုပါလား ? " ဟုေျပာသည္။
"ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာတယ္ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။
ဒီတိုင္းျဖစ္ရမွာပဲ" ဟု
မလႅိကာ ကေအးေအးေဆးဆး ျပန္ေျပာသည္။

❖ "အင္း မလႅိကာ ကေတာ့ ဆရာေျပာသမွ်
မွန္ပါတယ္ မွန္ပါတယ္ ဆရာ' ဆိုတဲ့ တပည့္က်ေနတာပဲ
ရဟန္းေဂါတမ ေဟာသမွ် အမွန္ခ်ည္းပဲ သြား
သြား သြား အလြန္မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ မလႅိကာ- 
ဘုရင္ၾကီး စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ေအာ္ေငါက္လႊတ္လိုက္သည္။

❖ ထိုအခါ မလႅိကာသည္ အျပံဳးမပ်က္ ျပန္လာခဲ့ျပီး 
နာဠိဇဃၤပုဏၰားကို အပါးေခၚကာ 
"ဗုဒၶဆီသြားစမ္းပါ ျဗာဟၼဏ၊ ကြ်ႏ္ုပ္စကားနဲ႔ 
မလႅိကာက ျမတ္စြာဘုရားအား
ရိွခိုးလိုက္ပါေၾကာင္း က်န္းမာေရး
ေမးေလွ်ာက္လိုက္ပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားပါ။ျပီးေတာ့
ပူေဆြးရ ငိုေၾကြးရတယ္ဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
ျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာပါသလား?"
လို႔လဲ ေလွ်ာက္ပါေလ။အဲ့သည္အခါမွာ
ျမတ္စြာဘုရား အမိန္႔ရိွတာကို ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ခဲ့
ဘုရားဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ အမွားမေျပာဘူး။ 
ဟု မွာၾကားလႊတ္လိုက္သည္။ 

❖ နာဠိဇဃၤပုဏၰားသည္ ဗုဒၶထံေရာက္၍ 
မလႅိကာ မွာလိုက္သမွ်တို႔ကို ေလွ်ာက္ထားသည္။
ထိုအခါ ျမတ္ဗုဒၶက "ပူေဆြးရ ငိုေၾကြးရျဖစ္တယ္ဆိုတာ
မွန္တယ္ ဒါကို နားလည္ေအာင္
ရွင္းျပမယ္ ေရွးက ဒီသာဝတၳိမွာပဲ
မိခင္ေသဆံုးသြားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးဟာ
ပူေဆြးေသာကေရာက္ျပီး
-ကြ်န္မအေမ အျမင္ဘူးလားရွင္၊ကြ်န္မအေမ
အျမင္ဘူးလားရွင္ " ဟု လူတကာေလွ်ာက္ေမးျပီး 
အရူးမကေလး ျဖစ္သြားဖူးတယ္။ဒီလိုပူေဆြး
ငိုေၾကြးရတာဟာ မိခင္အေပၚ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တာပဲ
မဟုတ္လား? "

❖ ဒီသာဝတၳိျမိဳ႕ကပဲ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးဟာ သူ႕အိမ္သားနဲ႔အတူ 
မိဘေဆြမ်ဳိးထံ သြားလည္တယ္၊ သူ႕မိဘေတြက ဒီလူနဲ႔ သေဘာမတူဘူး။
ဒီေတာ့ အတင္းခြဲျပီး သူတို႔ သေဘာတူတဲ့
ေနာက္လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေနရာခ်ထားဖို႔
စီမံၾကတယ္။အမ်ဳိးသမီးက ဒီအေၾကာင္း 
သူ႔ေယာက်ၤားကို ဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။
ေယာက်ၤားလုပ္သူမွာ ပူေဆြးေသာက
ေရာက္ျပီးေနာက္ဘဝမွာ ဆံုၾကစို႔ဟု ဆိုကာ
ေသေၾကာင္း ၾကံလိုက္တယ္။ဒီအျဖစ္အပ်က္က
ေသာကပရိေဒဝဟာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေထာက္ခံေနတယ္။ - 
ဗုဒၶက ဤသို႔ ရွင္းလင္း မိန္႔ၾကားေတာ္ မူေလသည္။

❖ နာဠိဇဃၤသည္ ဗုဒၶ၏ မိန္႔ဆိုရွင္းလင္းခ်က္ကို 
မလႅိကာအား ေျပာၾကားသည္။
မလႅိကာသည္ လိမၼာဖ်တ္လတ္ပါးနပ္သည့္
မိဖုရားပီပီ ဘုရင္ၾကီးထံ ျပံဳးရႊင္စြာခ်ဥ္းကပ္၍
ဤသို႔ စကားစသည္။

❖ "ဘယ္ႏွယ္လဲ အရွင္မင္းတရား၊ 
ဝဇီရိမင္းသမီးကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား?"
"ခ်စ္တာေပါ့ မလႅိကာ"
"ဒါျဖင့္ မေျပာေကာင္း ေျပာေကာင္း 
နတ္ရြာစံသြားမယ္ဆိုရင္ ပူေဆြးငိုေၾကြးရမွာေပါ့ေနာ္"

❖ "ပူေဆြး ငိုေၾကြးရရံုဘယ္ကမလဲ၊
ငါ့အသက္ေတာင္ ထိခိုုက္သြားနိဳင္တယ္။"
"အခုလို မင္းတရား ပူေဆြးရတယ္ဆိုတာ ဝဇီရီမင္းသမီးကို
ခ်စ္လို႔ပဲ မဟုတ္လား ဒါကို ရည္ရြယ္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားက
ေသာကပရိေဒဝဟာ
ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တာလို႔
ေဟာျခင္းျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မင္းတရား"

❖ မလႅိကာက အခုလိုေမးျပီး
လက္ေတြ႕ရွင္းျပလိုက္ေသာအခါ ေကာသလဘုရင္ၾကီးသည္
သေဘာက်ကာ ေက်နပ္အားရလွသျဖင့္
"အံၾသစရာပဲ မလႅိကာ အံစရာပဲ၊ဗုဒၶဟာ
အလြန္ထိုးထြင္းျမင္တတ္ပါေပတယ္။
ကဲ ႏႈတ္က်င္းဖို႔ ေရတစ္ခြက္ေပးစမ္း" ဟု ေျပာဆို 
ႏႈတ္က်င္းျပီးေနာက္ ဗုဒၶရိွရာ တရိုတေသ 
လုပ္အုပ္ခ်ီလ်က္ 
"နေမာ တႆ ဘဂဝါေတာ အရဟေတာ 
သမၼာသမၺဳဒၶႆ" ဟု ဝမ္းသာ ရႊင္ျမဴး ဥဒါန္းက်ဴးလိုက္၏။

❖ စာဖတ္သူသည္ အခ်စ္၏နိဂံုးမွာ အျပံဳးမဟုတ္၊ 
အငိုအရိႈက္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ျပီး ျဖစ္ရာ
စိုးရိမ္ပူေဆြးရ၊ ငိုေၾကြးရ၊ ဒုကၡျဖစ္ရ၊စိတ္ညစ္ရ၊
အသည္းကြ်မ္းရဆိုသည့္ 
ဒုကၡအဝဝမွ သက္သာရာရလိုပါလွ်င္
အခ်စ္ နည္းနည္းေလွ်ာ့ဖို႔ လိုပါသတည္း။

[#ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး]

ဓမၼဗ်ဴဟာစာေစာင္၊ အတြဲ(၁၁)၊အမွတ္(၉)
၁၃၃၄-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔က
ကိုမာလာ- ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ
ေဆာင္းပါး အားျပန္လည္ဓမၼဒါန ျပဳပါသည္။

ဣမိနာ ပုည ကေမၼန ပေရသံ ဟိတမိေစၦယ်ံ၊
ဟိတံ ေမ ဣစၧတံ ပေရာ။
ဣဒံေမ ပုညံ ေဗာဓိဉာဏႆပစၥေယာ ေဟာတု။
Credit - ဗုဒၶေရခ်မ္းစင္

❖ ဓမၼဒါနကုသိုလ္ျပဳပါသည္ - Win Soe

★ _/\\_ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊_/\\_ ★

ဓမၼဒါန.MZA photo