လူ႔အသက္ ( လူ႔ဘဝ ) ဥပမာ

လူ႔အသက္ ( လူ႔ဘဝ ) ဥပမာ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေမြးဖြားလာသူအား မေသျခင္းမည္သည္ မရွိ တဲ႔ ။

၁။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
ျမက္ဖ်ားေပၚက်ေနတဲ႔ ဆီးႏွင္းေပါက္ဟာ ေနထြက္လာတာနဲ႔
လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ အၾကာႀကီး တည္မေနဘူး။
လူေတြရဲ႕အသက္ လူ႔ဘဝဆိုတာလည္း …
ျမက္ဖ်ားေပၚက ဆီးႏွင္းေပါက္နဲ႔ ပမာတူတယ္
လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္လြယ္တယ္
မ်ားစြာ ပင္ပမ္းဆင္းရဲတယ္။

၂။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
မိုးရြာတဲ႔အခါ ေရျပင္ေပၚျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ေရပြက္ေလးေတြဟာ
လ်င္ျမန္စြာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသလို
လူ႔ဘဝဟာလည္း လ်င္ျမန္စြာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္။

၃။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
ေရျပင္ေပၚမွာ တုတ္နဲ႔ ေရးျခစ္တဲ႔အခါ
ထင္လာတဲ႔အေရးအေၾကာင္းဟာ
လ်င္ျမန္စြာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသလို
လူ႔ဘဝဟာလည္း လ်င္ျမန္စြာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္။

၄။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
အရွိန္အဟုန္နဲ႔ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေတာင္က်ျမစ္ဟာ
ရပ္ေနတယ္ , နားေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး
အျမဲတမ္း စီးဆင္းေနတယ္။
အဲဒီလ္ုပဲ လူ႔ဘဝဆိုတာ ေသျခင္းဆီသို႔ ဦးတည္ျပီးေတာ့
အျမဲတမ္း ေရႊ႕လ်ားေနတယ္။
ရပ္တယ္ နားတယ္ မရွိဘူး။ ေတာင္က်ျမစ္ စီးဆင္းေနတာနဲ႔ အလြန္တူတယ္။
ထမင္းစားရင္းလည္း သြားေနတယ္ , စကားေျပာရင္းလည္း
သြားေနတယ္, လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔လည္း သြားေနတယ္။
ညအခါ အိပ္စက္အနားယူေနခ်ိန္မွာေတာင္ ဤခႏၶာ ေသရြာ
သြားတဲ႔အလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္။

၅။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
အားရွိတဲ႔လူတစ္ေယာက္အတြက္ တံေတြး ေထြးတယ္ ဆိုတာ
ဘာမွ မခက္ခဲဘူး။ အလြန္ လြယ္ကူတယ္ အဲဒီလိုပဲ
လူ႔ဘဝဟာ တံေတြးေပါက္နဲ႔ တူတယ္။
ေသျခင္းဟာ တံေတြးေထြးရတာေလာက္ လြယ္ကူတယ္
ေသခ်င္ရင္ လြယ္လြယ္ကေလး ေသသြားနိုင္တယ္။

၆။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
ရဲရဲပူေနတဲ႔ သံအိုးကင္းထဲကို အသားတံုးေလးတစ္တံုး
ပစ္ထည့္လိုက္ရင္ အဲဒီအသားတံုးေလး လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ။ လူ႔ဘဝဆိုတာ အဲဒီ အသားတံုးေလးနဲ႔ တူတယ္။
လူ႔ဘဝက ပူရင္းေလာင္ရင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔
အသားတံုးလိုပါပဲ ။

၇။ သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
ႏြားသတ္ရံုသို႔ ဆြဲယူသြားခံရတဲ႔ အသတ္ခံရမယ့္နြားမရဲ႕
ေျခလွမ္းတိုင္းဟာ ေသျခင္းနဲ႔ ပိုနီးလာသလိုပဲ …
လူ႔ဘဝဆိုတာ သားသတ္ရံုကို အဆြဲခံရတဲ႔
ႏြားမတစ္ေကာင္နဲ႔ အလြန္တူပါတယ္ ။

သူေတာ္ေကာင္း … တို႔
လူတို႔အသက္ဟာ အခုေျပာခဲ႔သလို အလြန္လ်င္ျမန္စြာ
ကုန္ေပ်ာက္လြယ္တယ္ , ဆင္းရဲပင္ပမ္းတယ္
ဒါကို နားလည္ျပီး
ေကာင္းမႈ ျပဳရမယ္
ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ရမယ္။
ေမြးဖြားလာတဲံ သတၱဝါ မေသဘူးဆိုတာ မရွိဘူး ။
ေသျခင္းဟာ လ်င္ျမန္လြန္းတယ္ ။

ဒါဟာ …………
"အရက" မည္တဲ႔ ဆရာႀကီးက သူ႔တပည့္ေတြကို
ေဟာတဲ႔ တရားပါ။
လူ႔သက္တမ္းေျခာက္ေသာင္း ရွည္တဲ႔ေခတ္ပါ။
အဲဒီတုန္းက လူေတြမွာ ခ်မ္းေအးမႈ ပူအိုက္မႈ ဆာေလာင္မႈ
မြတ္သိပ္မႈ က်င္ႀကီး စြန္႔လိုမႈ က်င္ငယ္စြန္႔လိုမႈ
ေရာဂါ ( ၆ ) မ်ိဳးသာ ရွိတယ္ ။
ခုခါမွာ လူေတြဟာ အသက္ရွည္လွမွ ႏွစ္တစ္ရာပဲ ။
( နိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ျပီး သံေဝဂအသိ ရသင့္ၾကတယ္။ )

"အရွင္ ဥတၱမ - သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ "
( အရကသုတၱန္ အနွစ္ခ်ဳပ္ - မွ )